Di ka pwedeng mag mahal ng sabay..mahal mo siya pero mahal mo parin ang nakaraan.. Di ka makakapaglakad hanggat di mo pa kinukuha ang dapat makuha..
di ka makakapagpatuloy hanggat may naiwan ka pa sa pinang galingan mo..dahil babalik at babalik ka padin..para kunin ito..
di ka pwedeng magmahal..hanggat ang puso mo ay pag mamay ari pa ng iba..
kung pipilitin mong magmahal para lang makalimutan siya..di lang sarili mo ang sinsaktan mo..pati ibang tao sasaktan mo din..Hindi patas..LUGE..
ang isa sumugal..ang isa pala sumugal pero di lahat..
ang isa binigay lahat..ang isa pala wala pang maibibigay..
kahit san tignan may mali..may lugi..may masasaktan..san ka lulugar?
minsan iniisip ko..ang pag ibig parang sugal..pero nakakasawa na na ikumpara ang lahat sa sugal..
dahil minsan..hindi ka na sumusugal..kusa mo ng ibinibigay..kahit alam mong pwedeng wala ng matira sayo..hanggang sa wala ka ng mabigay..kulang padin para mapasaya mo ang taong gusto mo mapasaya..
"san mo ilalagay ang sarili mo sa taong di alam san ka din ilulugar sa buhay niya?"
wala kang pwesto..mahalaga ka siguro pero ang puso niya naiwan padin sa nakaraan.. hindi mo pwedeng isiksik ang sarili mo dahil kahit anung siksik mo..di parin sapat..
wala kang mali nagmahal ka..yun nga lang sa taong di pa handang magmahal..
"fixing someone’s broken heart is much more like treating a sickness.. no matter how hard you try, if you’re not the right medicine, you can never cure the pain.":(
Saturday, February 6, 2010
Not Enough
Posted by Bilog..malayang pagsusulat! at 3:25 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment